Κεφάλαιο 1ο – Η Οργάνωση της Εργασίας
Τα διακριτά τµήµατα από τα οποία αποτελείται µία ακαδηµαϊκή εργασία έχουν ακολουθιακά ως εξής:
(1) Σελίδα τίτλου (πρώτη σελίδα)
(2) Περίληψη
(3) Εισαγωγή
(4) Εννοιολογικοί προσδιορισµοί
(5) Θεωρητικό πλαίσιο
(6) Ερευνητικά ερωτήµατα
(7) Μεθοδολογία
(8) Ανάλυση, αποτελέσµατα και συζήτηση
(9) Συµπεράσµατα
(10) Προβλήµατα και ανασταλτικοί παράγοντες κατά την εκπόνηση της εργασίας
(11) Προτάσεις για περαιτέρω έρευνα
(12) Βιβλιογραφία
(13) Παραρτήµατα
Ας δούµε τι περιλαµβάνει κάθε τµήµα από τα προηγούµενα:
1. Σελίδα Τίτλου
Στην πρώτη σελίδα της εργασίας, δηλαδή στη σελίδα του τίτλου εµφανίζονται κεντραρισµένα µε τη σειρά:
(α) Το εκπαιδευτικό ίδρυµα του προγράµµατος, στα πλαίσια του οποίου εκπονείται η εργασία.
(β) Ο τίτλος της εργασίας. Συνήθως συνίσταται από όχι περισσότερες των 10-12 λέξεων.
(γ) Το όνοµα του συγγραφέα (ή τα ονόµατα των συγγραφέων) (δ) Το όνοµα του επιβλέποντος καθηγητή
(ε) Τόπος και
ηµεροµηνία.
Ο τίτλος πρέπει να είναι δηλωτικός του περιεχοµένου της εργασίας και ουσιαστικά να αποτελεί τη µικρότερη δυνατή περίληψή της. Θα πρέπει να αποφεύγονται ιδιωµατισµοί ή εξειδικευµένοι όροι που δεν δίνουν άµεσα τη δυνατότητα στον αναγνώστη να κατανοήσει το θέµα της εργασίας.
2. Περίληψη
Μετά την πρώτη σελίδα της εργασίας ακολουθεί µια σύντοµη περίληψη, η έκταση της οποίας εξαρτάται από την έκταση της εργασίας. Σ’ αυτή γίνεται µια προσπάθεια να περιγραφεί η εργασία σε όλη της την έκταση σύντοµα και µεστά, καθώς και να παρουσιαστούν σύντοµα τα αποτελέσµατα (συµπεράσµατα) που προέκυψαν από αυτήν.
3. Εισαγωγή
Στην εισαγωγή τίθεται το πλαίσιο στο οποίο εντάσσεται η εργασία, αναλύεται το θέµα της εργασίας, αναλύεται επίσης πολύ σύντοµα η σηµαντικότητά της και τονίζονται οι διαφορές της σε σχέση µε άλλες παρεµφερείς εργασίες. Καταγράφονται επίσης, ο σκοπός και οι στόχοι της.
Στο τέλος της ενότητας αναφέρεται σύντοµα ο τρόπος διάρθρωσης της εργασίας.
4. Εννοιολογικοί προσδιορισµοί
Στο τµήµα αυτό καταγράφονται οι ορισµοί των εννοιών που θα χρησιµοποιηθούν στην εργασία, ώστε να ενηµερώνεται ο αναγνώστης για τον κάθε όρο που χρησιµοποιεί ο συγγραφέας.
5. Θεωρητικό πλαίσιο
Στην ενότητα αυτή γίνεται παρουσίαση των ευρηµάτων και των συµπερασµάτων παρεµφερών ή συναφών ερευνών µε το θέµα της εργασίας. Ουσιαστικά, ο συγγραφέας µέσα από την υφιστάµενη βιβλιογραφία αναζητά και καταγράφει τα ερευνητικά αποτελέσµατα των συναφών µε την εργασία του ερευνών, µέσα από τις οποίες καθορίζονται οι επιδρώντες παράγοντες στο υπό µελέτη θέµα του.
Η έκταση της παράθεσης των ευρηµάτων αυτών από τη βιβλιογραφία, ο τρόπος παρουσίασης και η κριτική σύνθεσή τους, καθορίζουν σε µεγάλο βαθµό και την ποιότητα της εργασίας. Γενικά, η ανασκόπηση της βιβλιογραφίας πρέπει να είναι εξαντλητική και να σκιαγραφεί το προς διερεύνηση πρόβληµα σε όλη του την έκταση.
Στο τελευταίο τµήµα της ανασκόπησης της βιβλιογραφίας και µετά την παρουσίαση των συναφών µελετών και ερευνών θα πρέπει να τεκµηριώνεται η σπουδαιότητα της εργασίας µε βάση τα µέχρι τώρα ευρήµατα στο χώρο αναφοράς της.
6. Ερευνητικά Ερωτήµατα
Στη σύντοµη αυτή ενότητα γίνεται παράθεση των ερευνητικών ερωτηµάτων της εργασίας, στα οποία θα δοθεί απάντηση µέσα από την ανάλυση των ευρηµάτων της.
Τα ερευνητικά ερωτήµατα µπορούν απλά να τεθούν ως ερωτήµατα στα οποία η εργασία οφείλει να δώσει απάντηση ή να διατυπωθούν µε τη µορφή υποθέσεων (µηδενικής – εναλλακτικής).
7. Μεθοδολογία
Στο τµήµα της µεθοδολογίας παρουσιάζεται ο τρόπος µε τον οποίο διεξήχθη η έρευνα που παρουσιάζεται στην εργασία.
Σε µια τυπική πειραµατική εργασία το τµήµα της Μεθοδολογίας συνήθως, υποδιαιρείται στα εξής τµήµατα, µε αντίστοιχο περιεχόµενο:
(α) ∆είγµα (συµµετέχοντες). Περιγραφή και ανάλυση φύλου, ηλικίας και ειδικών χαρακτηριστικών συµµετεχόντων – ενδεχόµενες εξαιρέσεις.
(β) Ερευνητική µέθοδος που χρησιµοποιήθηκε, µέθοδος δειγµατοληψίας, µέτρα ελέγχου του πιθανού σφάλµατος.
(γ) Περιγραφή του µέσου συλλογής δεδοµένων και τεκµηρίωση αυτού, ώστε να αναδειχτεί η εγκυρότητα και η αξιοπιστία του. Το µέσο συλλογής παρατίθεται και σε Παράρτηµα, στο τέλος της εργασίας.
(δ) Περιγραφή και ανάλυση του πειραµατικού υλικού που ενδεχοµένως χρησιµοποιήθηκε, όπως και οι διάφορες συσκευές.
(ε) Αναφορά σε χώρο και χρόνο που διεξήχθη η έρευνα.
(στ) Λεπτοµερής περιγραφή του πλαισίου και του τρόπου διεξαγωγής της πειραµατικής διαδικασίας και τεκµηρίωση αυτού. Αναφορά σε ανεξάρτητες και εξαρτηµένες µεταβλητές και σε τρόπους ελαχιστοποίησης των πιθανών σφαλµάτων.
Το τµήµα αυτό θα πρέπει να ολοκληρώνεται µε αναφορά σε περιορισµούς που θα πρέπει να λάβει υπόψη του ο αναγνώστης της εργασίας, δηλαδή οριοθέτηση ζητηµάτων που αφορούν την εργασία και τη διεξαγωγή της έρευνας.
8. Ανάλυση, αποτελέσµατα και συζήτηση
Ακολουθεί η παράθεση των ευρηµάτων που προέκυψαν από τη στατιστική ανάλυση ή γενικότερα από την ανάλυση των δεδοµένων που ελήφθησαν µε το µέσο συλλογής.
Τα σηµαντικότερα ευρήµατα θα πρέπει να τονίζονται ώστε να τα προσέχει ο αναγνώστης. Τα ευρήµατα αλλά και τα αποτελέσµατα από την ανάλυσή τους, θα πρέπει να εµφανίζονται στο κείµενο γραµµένα µε συνεκτικό τρόπο και όχι ως παράγραφοι χωρίς συνοχή.
Κατά την παράθεση των ευρηµάτων αλλά και των αποτελεσµάτων από την ανάλυσή τους, µπορεί να γίνει και συζήτηση επ’ αυτών στην ίδια ή και σε διαφορετική ενότητα.
Στην περίπτωση που έχει γίνει κάποιας µορφής στατιστική ανάλυση, εκτός από την παράθεση των περιγραφικών στατιστικών ευρηµάτων είναι καλό (και συνήθως απαραίτητο) να καταγράφονται και οι συσχετισµοί µεταξύ των διαφόρων µεταβλητών µε επαγωγικά στατιστικά. Η χρήση των στατιστικών κριτηρίων που χρησιµοποιούνται θα πρέπει να αιτιολογείται.
Στο τµήµα αυτό συχνά τοποθετούνται πίνακες, σχήµατα, εικόνες, γραφικές παραστάσεις και διαγράµµατα. Αυτά όλα πρέπει να συνδέονται µε το κείµενο. ∆εν πρέπει να γίνεται κατάχρηση της παράθεσής τους. Για παράδειγµα, δεν έχει κανένα νόηµα να παρατεθεί κάποιας µορφής γράφηµα αναφορικά µε το φύλο του δείγµατος. Την ίδια πληροφορία µπορεί να προσλάβει ο αναγνώστης µε δύο µόνο αριθµούς. Οι πίνακες έχουν νόηµα όταν σ’ αυτούς γίνεται σύνοψη δεδοµένων µε την παράθεση κάποιων στατιστικών στοιχείων (όπως µέσος όρος, τυπική απόκλιση κ.λπ.) ή σ’ αυτούς φαίνονται αποτελέσµατα κάποιων αναλύσεων.
Είναι χρήσιµο τα αποτελέσµατα να παρουσιάζονται τµηµατικά σε παραγράφους, αρχικά µε ποσοτικό τρόπο (περιγραφικά στατιστικά) και ακολούθως στην ίδια παράγραφο µε ποιοτικούς συσχετισµούς (επαγωγικά στατιστικά) για κάθε εύρηµα ξεχωριστά.
Στη µορφοποίηση των πινάκων δεν χρησιµοποιούνται κατακόρυφες γραµµές παρά µόνον οριζόντιες. Η µονάδα µέτρησης των µεγεθών που απεικονίζονται θα πρέπει να δηλωθεί. Πρέπει να αριθµούνται σειριακά από την αρχή προς το τέλος της εργασίας και να προηγείται κάθε πίνακα κατάλληλη λεζάντα γραµµένη µε πλάγια γραφή. Η τοποθέτησή τους γίνεται στο µέσο της σελίδας. Η ένδειξη «Πίνακας» µε την αρίθµηση, όσο και η λεζάντα που ακολουθεί σε επόµενη γραµµή θα πρέπει να είναι στοιχισµένη µε το αριστερό άκρο του πίνακα. Η µορφοποίηση στην παρουσίαση των στοιχείων ενός πίνακα έχει ως ακολούθως:
Πίνακας 1
Μέγεθος δείγµατος ανά Νοµό και συνολικά
| Νοµός | Μέσος όρος | Τυπική απόκλιση |
| ηλικίας (σε χρόνια) | (σε χρόνια) | |
| Αχαΐας | 33,4 | 0,3 |
| Ηλείας | 24,3 | 0,5 |
| Αργολίδας | 22,1 | 0,6 |
Αν χρειαστεί να γράψουµε κάποιο στοιχείο που επεξηγεί τον πίνακα, το κάνουµε κάτω από αυτόν, µε γράµµατα µεγέθους 10pt και µε πρόταση στοιχισµένη στα όρια του πίνακα, π.χ.
Πίνακας 2
Μέγεθος δείγµατος ανά Νοµό και συνολικά
| Νοµός | Μέσος όρος ηλικίας | Τυπική απόκλιση |
| Αχαΐας | 33,4 | 0,3 |
| Ηλείας | 24,3 | 0,5 |
| Αργολίδας | 22,1 | 0,6 |
Στον παραπάνω πίνακα, ο µέσος όρος ηλικίας και η τυπική απόκλιση αναφέρονται σε χρόνια
Στα γραφήµατα, στις εικόνες, στα σχήµατα και στις γραφικές παραστάσεις θα πρέπει επίσης, να υπάρχει αρίθµηση και η παράθεση της λεζάντας να γίνεται στο κάτω µέρος τους, κεντραρισµένη και γραµµένη µε πλάγια γραφή. Η µορφοποίηση στην παρουσίαση των στοιχείων ενός γραφήµατος ή εικόνας έχει ως ακολούθως:
Τέλος, στο τµήµα της Συζήτησης, θα πρέπει να καταγράφονται οι προοπτικές που δηµιουργούνται µε τα ευρήµατα της εργασίας µας και τα όσα αναλύσαµε στηριγµένοι σ’ αυτά.
9. Συµπεράσµατα
Στο τµήµα των συµπερασµάτων διατυπώνονται συµπερασµατικά και συνοπτικά τα ευρήµατα της εργασίας, τα οποία έχουν προκύψει µετά την ανάλυση που έχει γίνει στο προηγούµενο τµήµα της εργασίας. Αυτά συγκρίνονται σύντοµα επίσης, µε ευρήµατα άλλων ερευνών και η εγκυρότητα της έρευνάς µας ενισχύεται εάν διαπιστωθεί ότι κάποια από τα ευρήµατά µας αποτελούν ευρήµατα και άλλων ερευνών.
Στο τµήµα αυτό, συνήθως δεν είναι σκόπιµο να υπάρχουν παραποµπές, εκτός και αν είναι απολύτως απαραίτητο Στα «Συµπεράσµατα» δεν εισάγονται νέα στοιχεία, αλλά δίνονται απαντήσεις στα ερευνητικά ερωτήµατα, τα οποία είχαν τεθεί στην αρχή της εργασίας.
Προσοχή! Η αναγωγή των ευρηµάτων της έρευνας από το δείγµα στον πληθυσµό µπορεί να γίνει µόνον εάν το δείγµα µας έχει ληφθεί από τον πληθυσµό µε κατάλληλες µαθηµατικές µεθόδους που εξασφαλίζουν ίση πιθανότητα σε κάθε µέλος του να συµµετάσχει σ’ αυτό, έχει κατάλληλο µέγεθος και είναι αντιπροσωπευτικό σε σχέση µε τα χαρακτηριστικά και την έκταση όλων των υποοµάδων του πληθυσµού από τον οποίο ελήφθη. Σε διαφορετική περίπτωση τα ευρήµατά µας δεν µπορούν να έχουν ισχύ σε όλο τον πληθυσµό. Αυτό θα πρέπει να γραφεί σύντοµα και στο τµήµα αυτό της εργασίας.
10. Προβλήµατα και ανασταλτικοί παράγοντες κατά τη εκπόνηση της εργασίας
Εδώ αναφέρονται τα προβλήµατα, τα εµπόδια και οι ανασταλτικοί παράγοντες που συνάντησε ο ερευνητής κατά τη διάρκεια εκπόνησης της µελέτης του, τη διεξαγωγή της έρευνας και τη συγγραφή της. Αυτό θα είναι χρήσιµο για µελλοντικούς ερευνητές, οι οποίοι θα γνωρίζουν πλέον τα δύσκολα σηµεία του χώρου αυτού και θα επιχειρήσουν να τα ξεπεράσουν πιο εύκολα.
11. Προτάσεις για περαιτέρω έρευνα
Στην ενότητα αυτή ο συγγραφέας της εργασίας θα αναφερθεί σε ερευνητικές προτάσεις που αναδύθηκαν µέσα από τη µελέτη του και την έρευνά του, οι οποίες δεν αναλύθηκαν στην εργασία του είτε επειδή µπορούσε αλλά ο προσανατολισµός της εργασίας ήταν διαφορετικός, είτε επειδή η εργασία δε σχεδιάστηκε ώστε να δώσει λύσεις σχετικές µε τις νέες αυτές ερευνητικές προτάσεις.
12. Βιβλιογραφία
Στην παράθεση των βιβλιογραφικών αναφορών αλλά και των παραποµπών, τηρείται το πρότυπο σύστηµα ΑΡΑ (American Psychological Association). Αυτό περιγράφεται και αναλύεται συνοπτικά στο τρίτο κεφάλαιο.
Στη βιβλιογραφία καταγράφονται µόνο και αποκλειστικά οι πηγές που χρησιµοποιήθηκαν στο κείµενο µέσα από τις παραποµπές.
Η βιβλιογραφία γράφεται µε οδόντωση όλων των γραµµών µιας αναφοράς εξαιρουµένης της πρώτης γραµµής, η οποία ξεκινά από την αρχή του χώρου γραφής.
Η παράθεση γίνεται αλφαβητικά και µόνο (χωρίς αρίθµηση, κουκκίδες ή άλλα σύµβολα). ∆εν χρησιµοποιείται η έντονη γραφή παρά µόνο η πλάγια, όπου
χρειάζεται.
Είναι δυνατόν (αν και θα πρέπει να αποφεύγεται) να γραφεί ξεχωριστά η Ελληνική και να ακολουθεί η ξενόγλωσση βιβλιογραφία όταν η εργασία συντάσσεται στην Ελληνική γλώσσα.
Στο τέλος, αφού συγγράψουµε την εργασία ελέγχουµε τις παραποµπές µας µε τις αναφορές στη βιβλιογραφία και αντιστρόφως.
13. Παραρτήµατα
Το τελευταίο τµήµα της εργασίας συνίσταται από τα παραρτήµατα, τα οποία κρίνονται απαραίτητα για την τεκµηρίωσή της. Αυτά µπορεί να είναι τεκµήρια οιασδήποτε µορφής και τύπου (κείµενα, εικόνες, κώδικας λογισµικού κλπ.), που έχουν χρησιµοποιηθεί κατά κάποιον τρόπο στην εργασία και πείθουν τον αναγνώστη ή τον αξιολογητή για τη γνησιότητα της έρευνας ή αποτελούν τµήµα του ερευνητικού υλικού, Με τη χρήση του οποίου διεξήχθη η έρευνα.
Αν τα παραρτήµατα είναι περισσότερα του ενός, τοποθετούνται διαδοχικά ως
Παράρτηµα 1, Παράρτηµα 2, κλπ.
Προσοχή: ∆εν είναι αναγκαίο να αλλάζουµε σελίδα σε κάθε ενότητα από τις 13 προηγούµενες, από τις οποίες συνίσταται η εργασία. Από αυτό εξαιρούνται: η 1η σελίδα, οι Βιβλιογραφικές Αναφορές και τα Παραρτήµατα.
Σηµαντική σηµείωση:
Κατά τη συγγραφή της εργασίας πρέπει να έχετε ενεργοποιηµένο τον αυτόµατο διορθωτή του επεξεργαστή κειµένου που χρησιµοποιείτε.
Όταν ολοκληρώσετε τη συγγραφή της, ελέγξτε µε τον διορθωτή όσες λέξεις εµφανίζονται γραµµένες λανθασµένα. Ακολούθως, είναι πολύ χρήσιµο να τη δώσετε για µια απλή ανάγνωση από ένα άλλο, οικείο πρόσωπο. ∆εν είναι απαραίτητο ο αναγνώστης αυτός να γνωρίζει σε έκταση το θέµα που διαπραγµατεύεται η εργασία. Η ανατροφοδότηση που θα πάρετε θα βοηθήσει να βελτιώσετε αβλεψίες, προβλήµατα µε τη σύνταξη, µε τη συνοχή και ενδεχοµένως κι άλλα πιο σοβαρά προβλήµατα επί
της
ουσίας της εργασίας.
Κεφάλαιο 2ο – Η Μορφολογία της Εργασίας
Η εργασία θα πρέπει να παραδίδεται δακτυλογραφηµένη σε λευκό χαρτί τύπου Α4,
µε 1½ ή διπλό διάστιχο σε όλη της έκτασή της. Η γραφή γίνεται στη µια όψη της σελίδας και τα περιθώρια είναι τα εξ ορισµού ρυθµισµένα από τον επεξεργαστή κειµένου Microsoft Word, δηλαδή: 2,54 εκατοστά πάνω και κάτω, 3,17 εκατοστά αριστερά και δεξιά. Η συνήθης γραµµατοσειρά είναι η Times New Roman µε µέγεθος 12 pt. Το κείµενο είναι στοιχισµένο µόνο από αριστερά, εξαιρουµένων των τίτλων, όπου αυτό είναι απαραίτητο.
Μπορεί να συνοδεύεται και από ψηφιακό µέσο (cd, dvd), το οποίο θα περιέχει την εργασία σε ηλεκτρονική µορφή και θα βρίσκεται εντός φακέλου επικολληµένου στην έσω πλευρά του οπισθόφυλλου της εργασίας.
Ο συλλαβισµός µε διαχωρισµό (-) των λέξεων στο τέλος των γραµµών θα πρέπει να είναι απενεργοποιηµένος.
Μετά από κάθε σηµείο στίξης πρέπει να ακολουθεί κενό, εξαιρουµένων των συντοµογραφιών: π.χ., κ.ο.κ., κ.λπ.
Εξαιρουµένης της πρώτης γραµµής που ακολουθεί έναν τίτλο, όλες οι άλλες πρέπει να γράφονται µε εσοχή περίπου 0,5-1 εκατοστό. Εξαίρεση επίσης, αποτελεί η περίληψη, στην οποία όλο το κείµενο γράφεται χωρίς εσοχές.
Μπορούµε να χρησιµοποιούµε τελείες (bullets) ή αριθµούς από αριστερά στις γραµµές των σελίδων, για την οµαδοποίηση εκφράσεων ή εννοιών.
Σε κάθε σελίδα, εξαιρουµένης της 1ης, φαίνεται ο αύξων αριθµός αρίθµησής της στο πάνω δεξιά µέρος της.
Με τις επικεφαλίδες οργανώνεται ορθά µία εργασία ώστε να είναι πιο εύκολα αναγνώσιµη αλλά και διορθώσιµη. Κάθε επικεφαλίδα στόχο έχει να τονίσει τη σηµασία κάθε τµήµατος. ∆ιακρίνονται ως εξής:
Επικεφαλίδα Πρώτης Τάξης (Κύρια Επικεφαλίδα)
Χρησιµοποιούνται κεντραρισµένες και µε κεφαλαίο κάθε πρώτο γράµµα των λέξεων
από
τις οποίες αποτελούνται. ∆εν χρησιµοποιείται τελεία στο τέλος του τίτλου.
Επικεφαλίδα ∆εύτερης Τάξης
Χρησιµοποιούνται κεντραρισµένες, µε υπογράµµιση και µε κεφαλαίο κάθε πρώτο γράµµα των λέξεων από τις οποίες αποτελούνται. ∆εν χρησιµοποιείται τελεία στο τέλος του τίτλου.
Επικεφαλίδα Τρίτης Τάξης
Χρησιµοποιούνται γραµµένες από αριστερά, µε υπογράµµιση και µε κεφαλαίο κάθε πρώτο γράµµα των λέξεων από τις οποίες αποτελούνται. ∆εν χρησιµοποιείται τελεία στο τέλος του τίτλου.
Επικεφαλίδα Τέταρτης Τάξης. Χρησιµοποιούνται γραµµένες από αριστερά, µε ή χωρίς εσοχή, εντός της παραγράφου, µε υπογράµµιση και µε κεφαλαίο κάθε πρώτο γράµµα των λέξεων από τις οποίες αποτελούνται. Στο τέλος της επικεφαλίδας αυτού του τύπου χρησιµοποιείται τελεία.
∆εν είναι σκόπιµο να προχωρούµε σε περισσότερα των 3-4 επιπέδων υποδιαίρεσης. Μάλλον θα µπερδέψουµε τον αναγνώστη.
Γενικοί Κανόνες
Οι ειδικές µορφοποιήσεις µε πλάγιους ή έντονους χαρακτήρες πρέπει να χρησιµοποιούνται πολύ προσεκτικά και πάντα µε φειδώ.
Σε µία ακαδηµαϊκή εργασία δεν είναι επιτρεπτό να γράφουµε σε πρώτο ενικό πρόσωπο. Χρησιµοποιούµε τρίτο πληθυντικό ή παθητική φωνή. Π.χ.: «Στην εργασία αυτή επιχειρήσαµε….» ή «Στην εργασία αυτή επιχειρείται…».
Θα πρέπει να αποφεύγουµε αδόκιµους όρους, όρους της καθαρεύουσας, δύσκολους γλωσσικούς τύπους. Το ύφος δεν θα πρέπει να είναι εξεζητηµένο, η γραφή θα πρέπει να είναι σαφής, χωρίς υπερβολές και στόµφο, χωρίς φιλολογίζουσες εκφράσεις και κορώνες, χωρίς εκφράσεις που θυµίζουν έκθεση ιδεών, χωρίς ευχολόγια και
προσωπικές απόψεις. Η ακαδηµαϊκή εργασία δεν αποτελεί µέσο κατάθεσης προσωπικών ιδεών. Τα πάντα θα πρέπει να υποστηρίζονται
από
τη βιβλιογραφία.
Προσέχουµε στο µέγιστο βαθµό τα σηµεία στίξης. Ιδιαίτερα στη βιβλιογραφία, όπου υπάρχει τυποποιηµένος τρόπος γραφής, αλλά και στο κείµενο.
Στο τµήµα των Συµπερασµάτων, σε αυτό της Συζήτησης, αλλά και στην παράθεση νόµων ή υποθέσεων χρησιµοποιείται ο ενεστώτας.
Στην αναφορά µας σε πειράµατα χρησιµοποιείται ο αόριστος. Στο τµήµα της Εισαγωγής και της Μεθοδολογίας χρησιµοποιείται ο αόριστος και ο παρακείµενος χρόνος.
Στο τµήµα της Περίληψης χρησιµοποιείται ο αντίστοιχος χρόνος µε το τµήµα στο οποίο γίνεται αναφορά.
Κεφάλαιο 3ο – Το Σύστηµα Αναφοράς APA
Το σύστηµα αναφοράς APA (American Psychological Association) είναι ένα από τα πιο διαδεδοµένα συστήµατα παραποµπών και παράθεσης βιβλιογραφικών αναφορών. Στο κεφάλαιο αυτό δίνονται βασικές πληροφορίες και παραδείγµατα για την ορθή χρήση του µε παραδείγµατα.
Στον ακαδηµαϊκό χώρο αλλά και σε κάθε άλλον, πρέπει να θεωρείται αυτονόητη η τεκµηρίωση της εργασίας µε παραποµπές σε βιβλιογραφικές πηγές. Η συγγραφή µε ιδέες και ευρήµατα άλλων χωρίς παραποµπή στους δηµιουργούς τους αποτελεί σοβαρό αδίκηµα (λογοκλοπή).
Θα πρέπει να αποφεύγουµε λοιπόν, να παρουσιάζουµε τις ιδέες άλλων, ως να ήταν δικές µας, να αντιγράφουµε µέρη, φράσεις ή τµήµατα από εργασίες άλλων δηµιουργών χωρίς να το επισηµαίνουµε, να µεταφέρουµε πληροφορίες άµεσα από το Internet ή από διδακτικό υλικό τρίτων χωρίς κριτική και κυρίως, χωρίς αναφορά στην πηγή τους.
Αν χρησιµοποιήσουµε αυτολεξί µια ξένη φράση, θα πρέπει να την γράψουµε σε εισαγωγικά και θα πρέπει να προηγείται ή να ακολουθεί η παραποµπή στην πηγή της. Αυτό το κείµενο τότε, µπορεί να έχει έκταση έως 10 γραµµές και δεν πρέπει να το επαναλάβουµε περισσότερες από µία έως δύο φορές στην εργασία. Στην περίπτωση που αντιγραφεί µέρος και όχι ολόκληρη φράση, στο τµήµα αυτό τότε θα πρέπει να προηγούνται ή να έπονται τρεις τελείες (…), ανάλογα µε τον τρόπο τεµαχισµού του.
Αποφεύγουµε τις υποσηµειώσεις, εκτός και αν κάτι τέτοιο είναι απαραίτητο. Αν χρησιµοποιήσουµε υποσηµειώσεις, αυτές θα πρέπει να είναι υποσηµειώσεις σελίδας.
Παραποµπές (In-text Citations)
Παραδείγµατα:
Άµεση παραποµπή
Οι Γεωργίου και Νικολάου (1998) υποστήριξαν ότι «υπάρχει σχέση µεταξύ της επιµόρφωσης και κατάρτισης των εκπαιδευτικών και του επιπέδου της τεχνοφοβίας που ενυπάρχει σ’ αυτούς» (σελ. 47).
Ο Ιωάννου (1979) υποστήριξε ότι «η ποιότητα της παρεχόµενης εκπαίδευσης συνδέεται άµεσα µε την επιµόρφωση και κατάρτιση των εκπαιδευτικών» (σελ.142).
Εναλλακτικά:
«Η ποιότητα της παρεχόµενης εκπαίδευσης συνδέεται άµεσα µε την επιµόρφωση και κατάρτιση των εκπαιδευτικών» (Ιωάννου, 1979, σελ. 142).
Έµµεση παραποµπή
Παράδειγµα:
Η έρευνα έχει δείξει ότι σε κάθε περίπτωση υπάρχει στενή σχέση µεταξύ της επιµόρφωσης και κατάρτισης των εκπαιδευτικών και του επιπέδου της τεχνοφοβίας που ενυπάρχει σ’ αυτούς (Γεωργίου & Νικολάου, 1997).
Σηµείωση: Ο αριθµός σελίδας δεν είναι απαραίτητος όταν παραφράζουµε αυτό που γράφουµε, το οποίο έχει ερευνηθεί από άλλους, ωστόσο είναι χρήσιµο να υπάρχει.
Παραποµπή από δευτερεύουσα πηγή
Παράδειγµα:
Ο Νικολάου (όπως αναφέρεται από τους Ιωάννου & Γεωργίου, 2003), υποστήριξε ότι υπάρχει στενή σχέση µεταξύ ηλικίας και κατανόησης χρονικών εννοιών απότο παιδί.
Βιβλιογραφικές Αναφορές
Στο
τέλος του κειµένου χρειάζεται να γραφούν όλες οι πηγές που χρησιµοποιήθηκαν για την τεκµηρίωση των θέσεων του συγγραφέα. Οι πηγές παρατίθενται
αλφαβητικά,
χωρίς αρίθµηση ή κουκκίδες. Οι ελληνόγλωσσες
και οι ξενόγλωσσες αναφορές είτε παρατίθενται
ξεχωριστά είτε µαζί, µε βάση τον επόµενο πίνακα:
Η παράθεση των βιβλιογραφικών αναφορών γίνεται µε µικρή οδόντωση προς τα δεξιά, όλων των υπολοίπων γραµµών της παραγράφου µετά την πρώτη γραµµή.
Όταν πρόκειται για βιβλίο, σε κάθε αναφορά πρέπει να περιλαµβάνονται 4
στοιχεία:
(1) Συγγραφέας (ή Συγγραφείς) (2) Ηµεροµηνία
(3) Τίτλος
(4) Πληροφορία δηµοσίευσης
Π.χ. Συγγραφέας, Σ. (2008). Τίτλος εργασίας. Θέση (πόλη): Εκδοτικός οίκος.
Για περιοδικές εκδόσεις (δηλαδή έντυπα που εκδίδονται σε τακτική βάση, όπως επιστηµονικά περιοδικά, περιοδικά, εφηµερίδες), σε κάθε αναφορά πρέπει να περιλαµβάνονται 6 στοιχεία:
(1) Συγγραφέας (ή Συγγραφείς)
(2) Ηµεροµηνία
(3) Τίτλος άρθρου
(4) Τίτλος περιοδικού
(5) Τόµος και τεύχος
(6) Αριθµοί σελίδων
Π.χ. Συγγραφέας, Σ. (2008).
Τίτλος άρθρου. Τίτλος περιοδικού,
Τόµος(τεύχος),αριθµοί σελίδων.
Προσοχή: Σε κάθε περίπτωση πρέπει να δίνεται ιδιαίτερη προσοχή στα σηµεία στίξης. Επίσης χρειάζεται ιδιαίτερη προσοχή στα εξής σηµεία:
Συγγραφέας – επιµελητής (ή συγγραφείς – επιµελητές)
Περιπτώσεις Συγγραφέων/Επιµελητών
Ένας συγγραφέας: Ιωάννου, Φ. ή Littleton, R.T.
∆ύο συγγραφείς: Ιωάννου, Φ., & Κωνσταντίνου, Γ. ή Littleton, R.T., & Bryant, G.T.
∆ύο – πέντε συγγραφείς: Ιωάννου, Φ., Νικολάου, Κ., & Γεωργίου, Ν. ή Kraft, N.L., Black, T., & Holmberg, S. (µεταξύ των δύο τελευταίων ονοµάτων χρησιµοποιούµε το σύµβολο «&»).
Έξι ή περισσότεροι συγγραφείς: Ιωάννου, Φ., Νικολάου, Κ., Κωνσταντίνου, Τ., Χρήστου, Κ., Αντωνίου, Μ., & Γεωργίου, Ν. ή Kraft, N.L., Black, T., Bryant, H.R., Peterson, E.E., Lefthand, F.T., & Holmberg, S. (µεταξύ των δύο τελευταίων ονοµάτων χρησιµοποιούµε το σύµβολο «&»).
Εταιρικός οργανισµός: Ένωση, Ίδρυµα, Πανεπιστήµιο, Κυβερνητικός οργανισµός.
Χωρίς συγγραφέα Επιµελητής (ή επιµελητές): Παροµοίως όπως µε έναν ή περισσότερους συγγραφείς αλλά µε το διακριτικό «Επιµ.» (Ed. ή Eds.) µετά το όνοµα ή τα ονόµατά τους. Π.χ.: Αντωνίου, Μ. & Γεωργίου, Ν. (Επιµ.).
Ηµεροµηνία
Θέτουµε την ηµεροµηνία έκδοσης σε παρένθεση µετά τα ονόµατα των συγγραφέων,
π.χ.: (2007). Ιδιαίτερες περιπτώσεις:
Σε µηνιαία εκδιδόµενα έντυπα: (2007, Ιούλιος)
Σε εβδοµαδιαία εκδιδόµενα έντυπα: (2007, Ιούλιος 13)
Χωρίς ηµεροµηνία: (χ.η.) ή (n.d.)
Υπό εκτύπωση: (Υπό εκτύπωση) ή (In press)
Τίτλος
o Για τα βιβλία, µε κεφαλαίο γράφεται µόνο το πρώτο γράµµα του κύριου τίτλου, καθώς και το πρώτο του υπότιτλου ή των ουσιαστικών (βασικών εννοιών και ονοµάτων), π.χ.: Οι υπολογιστές στην εκπαίδευση: Μία µελέτη περίπτωσης για τη
∆ευτεροβάθµια Εκπαίδευση.
Για τα περιοδικά, µε κεφαλαία γράφονται όλα τα πρώτα γράµµατα του τίτλου.
Π.χ. Θέµατα στην Εκπαίδευση (ή Themes ιn Education).
Οι τίτλοι των βιβλίων (όχι όµως και τα κεφάλαια) καθώς και τα ονόµατα των περιοδικών γράφονται µε πλάγια γραφή.
Πληροφορίες που αφορούν τον αριθµό έκδοσης ενός βιβλίου γράφεται σε παρένθεση αµέσως µετά τον τίτλο, π.χ.: Οι υπολογιστές στην εκπαίδευση (2η έκδοση) ή Cognitive psychology (2nd ed.).
Η περιγραφή διαφόρων άλλων υλικών γράφεται µε αγκύλες µετά τον τίτλο, π.χ. [Κινηµατογραφική ταινία], [Γράµµα στον εκδότη], [Μπροσούρα], [Αφίσα] .
Τόπος έκδοσης και εκδότης (µόνο για βιβλία)
Τόπος (πόλη) έκδοσης, π.χ. Αθήνα ή London.
Εκδότης ή Εκδοτικός Οίκος, π.χ. Springer ή Μεταίχµιο. ∆εν απαιτείται το διακριτικό «Inc.» ή «Co.» της εταιρείας, π.χ. Springer Inc.
Τρόπος Αναφοράς και Παραποµπής – Παραδείγµατα1,2
Βιβλία
Βιβλίο µε ένα συγγραφέα
Βιβλιογραφική αναφορά
Ιωάννου, M. (2000). Βαδίζοντας στο σκοτάδι: Μια εµπειρική µελέτη. Πάτρα, Ελλάς:
Πιεστήριο.
Εναλλακτικά:
Ιωάννου, M. (2000). Βαδίζοντας στο σκοτάδι: Μια εµπειρική µελέτη. Πάτρα:
Πιεστήριο.
Σηµείωση: Στα µικρά ονόµατα των συγγραφέων χρησιµοποιούνται µόνον τα αρχικά.
Παραποµπή
(Ιωάννου, 2000) ή «Ο Ιωάννου (2000) συνέκρινε τις αντιλήψεις… (σελ. 38).»
Βιβλίο µε δύο έως πέντε συγγραφείς
Βιβλιογραφική αναφορά
Ανδρέου, Κ. Βέρτης, Ν., & Γαλανός, Α. (2006). Οι ηλεκτρονικοί υπολογιστές στη σχολική τάξη (2η έκδ.). Πάτρα, Ελλάς: Πιεστήριο.
Εναλλακτικά:
Ανδρέου, Κ. Βέρτης, Ν., & Γαλανός, Α. (2006). Οι ηλεκτρονικοί υπολογιστές στη σχολική τάξη (2η έκδ.). Πάτρα: Πιεστήριο.
Σηµείωση: Μεταξύ των τελευταίων δύο συγγραφέων χρησιµοποιούµε το σύµβολο «&». Στην παραποµπή
µε τα ονόµατα των συγγραφέων εντός του κειµένου και εκτός παρενθέσεων χρησιµοποιείται το «και». Από τη δεύτερη φορά και µετά που θα παραπέµψουµε στην ίδια πηγή γράφουµε µόνο τον πρώτο συγγραφέα ακολουθούµενο από τη συντοµογραφία «κ.ά.» (et al.), π.χ. (Ανδρέου κ.ά.).
Παραποµπή
(Ανδρέου, Βέρτης, & Γαλανός, 2006) ή «Οι Ανδρέου, Βέρτης και Γαλανός (2006)
1 Η λέξη «Πιεστήριο» υποδηλώνει στο εξής τον εκδοτικό οίκο, εκτός αν αυτός αναφέρεται αλλιώς.
2 Όλα τα ονόµατα των συγγραφέων στο κείµενο αυτό είναι φανταστικά καθώς και οι τίτλοι των εργασιών.
υποστήριξαν ότι… (σελ. 139).»
Στις επόµενες παραποµπές: «Σύµφωνα µε τον Ανδρέου κ.ά. (2006)…»
Βιβλίο µε έξι ή περισσότερους συγγραφείς
Βιβλιογραφική αναφορά
Ανδρέου, Α., Νικολάου, Χ., Σαµψών, Σ., Ιωάννου, M., Πέτρου, K., Σοφός, Φ., κ.ά. (1999). Σχολική αποτυχία και πατερναλισµός. Αθήνα, Ελλάς: Πιεστήριο. Εναλλακτικά:
Ανδρέου, Α., Νικολάου, Χ., Σαµψών, Σ., Ιωάννου, M., Πέτρου, K., Σοφός, Φ., κ.ά. (1999). Σχολική αποτυχία και πατερναλισµός. Αθήνα: Πιεστήριο.
Σηµείωση: Σε βιβλίο µε περισσότερους των έξι συγγραφέων γράφουµε τους έξι πρώτους και µετά τη
συντοµογραφία «κ.ά.». Στο κείµενο χρησιµοποιούµε µόνο τον πρώτο συνοδευόµενο µε τη συντοµογραφία
«κ.ά.».
Παραποµπή
(Ανδρέου κ.ά., 1999) ή «Ο Ανδρέου κ.ά. (1999) έχουν διερευνήσει… (σελ. 126).»
Βιβλίο από οργανισµό ή ένωση
Βιβλιογραφική αναφορά
Πανεπιστήµιο Πατρών (2007). Οδηγός επιβίωσης στην πόλη της Πάτρας (Πληροφοριακό δελτίο Νο. 6). Πάτρα, Ελλάς: Εκδόσεις Πανεπιστηµίου Πατρών. Εναλλακτικά:
Πανεπιστήµιο Πατρών (2007). Οδηγός επιβίωσης στην πόλη της Πάτρας (Πληροφοριακό δελτίο Νο. 6). Πάτρα: Εκδόσεις Πανεπιστηµίου Πατρών. Σηµείωση: Αν ο συγγραφέας και ο εκδότης είναι το ίδιο πρόσωπο χρησιµοποιείται το ίδιο επώνυµο παντού. Αν δεν υπάρχει εκδότης χρησιµοποιούµε την έκφραση (χ.ε.) (n.p.).
Παραποµπή
(Πανεπιστήµιο Πατρών, 2007).
Βιβλίο χωρίς συγγραφέα
Βιβλιογραφική αναφορά
Σηµείωση: Εάν ο συγγραφέας ενός βιβλίου είναι ανώνυµος, χρησιµοποιούµε τη λέξη
«Ανώνυµος» στο πεδίο του συγγραφέα.
Παραποµπή
(Ανώνυµος, 2007)
Βιβλίο µε επιµέλεια
Βιβλιογραφική αναφορά
Ιωάννου, ∆. & Πέτρου, E. (Επιµ.). (2007). Σχολική βία (3η έκδ.). Πάτρα, Ελλάς:
Πιεστήριο.
Εναλλακτικά:
Ιωάννου, ∆. & Πέτρου, E. (Επιµ.). (2007). Σχολική βία (3η έκδ.). Πάτρα: Πιεστήριο.
Παραποµπή
(Ιωάννου & Πέτρου, 1997)
Βιβλίο – Κεφάλαιο σε βιβλίο µε επιµέλεια
Βιβλιογραφική αναφορά
Ιωάννου, E. (2005). Οι υπολογιστές στη σχολική τάξη. Στο Γ. Ανδρέου & Α. Πέτρου (Επιµ.), Οι υπολογιστές στην εκπαίδευση: Στόχοι και επιδιώξεις (σελ. 23-67). Πάτρα, Ελλάς: Πιεστήριο.
Εναλλακτικά:
Ιωάννου, E. (2005). Οι υπολογιστές στη σχολική τάξη. Στο Γ. Ανδρέου & Α. Πέτρου (Επιµ.), Οι υπολογιστές στην εκπαίδευση: Στόχοι και επιδιώξεις (σελ. 23-67). Πάτρα: Πιεστήριο.
Παραποµπή
(Ιωάννου, 2005)
Ηλεκτρονικό βιβλίο
Βιβλιογραφική αναφορά
Παναγιώτου, Ν. (2006). Η εφαρµογή των νέων τεχνολογιών στη σχολική πρακτική.
Ανακτήθηκε 2 Ιουνίου 2005 από τη βάση δεδοµένων ERIC.
Παραποµπή
(Παναγιώτου, 2006)
Μεταφρασµένο βιβλίο
Βιβλιογραφική αναφορά
Φιλίππου, Ι. (2002). Εισαγωγή στους υπολογιστές (Χ. Παναγιώτου, Μτφρ.). Πάτρα,
Ελλάς: Πιεστήριο.
Εναλλακτικά:
Φιλίππου, Ι. (2002). Εισαγωγή στους υπολογιστές (Χ. Παναγιώτου, Μτφρ.). Πάτρα:
Πιεστήριο.
Παραποµπή
(Φιλίππου, 2002)
Λεξικό ή εγκυκλοπαίδεια
Βιβλιογραφική αναφορά
Φιλίππου, H. (2004). Ελλάς: Πολιτική γεωγραφία. Στο Χ. Παναγιώτου & Μ.
Κακογιάννη (Επιµ.), Εγκυκλοπαίδεια της Σύγχρονης Ευρώπης (Τόµος 4, σελ. 221 -242). Πάτρα, Ελλάς: Πιεστήριο.
Εναλλακτικά:
Φιλίππου, H. (2004). Ελλάς: Πολιτική γεωγραφία. Στο Χ. Παναγιώτου & Μ.
Κακογιάννη (Επιµ.), Εγκυκλοπαίδεια της Σύγχρονης Ευρώπης (Τόµος 4, σελ. 221 -242). Πάτρα: Πιεστήριο.
Παραποµπή
(Φιλίππου, 2004)
Μεταπτυχιακή εργασία – έντυπη έκδοση
Βιβλιογραφική αναφορά
Παναγιώτου, Θ.Χ. (1992). Η χρήση των ηλεκτρονικών υπολογιστών στην εκπαίδευση. Αδηµοσίευτη µεταπτυχιακή εργασία, Πανεπιστήµιο Πατρών, Πάτρα, Ελλάς. Εναλλακτικά:
Παναγιώτου,
Θ.Χ. (1992).
Η χρήση των ηλεκτρονικών υπολογιστών στην εκπαίδευση.
Αδηµοσίευτη µεταπτυχιακή εργασία, Πανεπιστήµιο Πατρών, Πάτρα. Σηµείωση: Για διδακτορικό χρησιµοποιούµε την φράση «Αδηµοσίευτη διδακτορική διατριβή». Παραποµπή
(Παναγιώτου, 1992)
Μεταπτυχιακή εργασία – ηλεκτρονική έκδοση
Βιβλιογραφική αναφορά
Παναγιώτου, Θ.Χ. (1992). Η χρήση των ηλεκτρονικών υπολογιστών στην εκπαίδευση. (Αδηµοσίευτη µεταπτυχιακή διατριβή, Πανεπιστήµιο Πατρών, 2006). Ανακτήθηκε 2
Ιουνίου 2005, από http://ertg.xol.gr/thesis/index.html
Παραποµπή
(Παναγιώτου, 1992)
Άρθρο συνεδρίου από βιβλίο πρακτικών
Βιβλιογραφική αναφορά
Παναγιώτου, Γ. (2004). ∆ιδάσκοντας µε το µαθητικό υπολογιστή. Στο Οι Τ.Π.Ε στην Εκπαίδευση: ∆ιεθνές Συνέδριο της Ε.Τ.Π.Ε., 2-5 Νοεµβρίου 2004 (σελ. 32-42). Πάτρα, Ελλάς: Εκδόσεις Ε.Τ.Π.Ε.
Εναλλακτικά:
Παναγιώτου, Γ. (2004). ∆ιδάσκοντας µε το µαθητικό υπολογιστή. Στο Οι Τ.Π.Ε στην Εκπαίδευση: ∆ιεθνές Συνέδριο της Ε.Τ.Π.Ε., 2-5 Νοεµβρίου 2004 (σελ. 32-42). Πάτρα: Εκδόσεις Ε.Τ.Π.Ε.
Σηµείωση: Στον τίτλο του συνεδρίου όλες οι λέξεις ξεκινούν µε κεφαλαίο γράµµα.
Παραποµπή
(Παναγιώτου, 2004)
Άρθρο συνεδρίου από online πρακτικά
Βιβλιογραφική αναφορά
Παναγιώτου, Γ. (2004). ∆ιδάσκοντας µε το µαθητικό υπολογιστή. Άρθρο που παρουσιάστηκε στο Συνέδριο για τις Τ.Π.Ε. στην Εκπαίδευση της Ε.Τ.Π.Ε., 2-5 Νοεµβρίου 2004. Ανακτήθηκε 2 Ιουνίου 2005, από http://www.etpe.gr/2conf/panagiotou.html Παραποµπή
(Παναγιώτου, 2004)
Περιοδικά
Έντυπη µορφή
Βιβλιογραφική αναφορά
Φιλίππου, Η. (2002). ∆ιδάσκοντας µε τη βοήθεια υπολογιστών: Μία µελέτη περίπτωσης. Computers & Education, 11(2), 343-364.
Σηµείωση: Προσοχή στα σηµεία στίξης!
Παραποµπή
(Φιλίππου, 2002) ή «Ο Φιλίππου (2005) ερεύνησε… (σελ. 345).»
Άρθρο µε DOI (Digital Object Identifier) από επιστηµονικό περιοδικό
Βιβλιογραφική αναφορά
Ιωάννου, Ι., & Σαµψών, Σ. (2002). Οι Στάσεις των Εκπαιδευτικών στο Σχολείο του Μέλλοντος. Journal of Computers and School Practice, 22(5), 26-43. doi:20.2023/g.hiantandcom.2002.11.231
Σηµείωση: Το αλφαριθµητικό DOI είναι µοναδική ακολουθία χαρακτήρων εκχωρηµένη, προκειµένου να ταυτοποιεί ένα άρθρο και να δηµιουργεί ένα µόνιµο σύνδεσµο µε αυτό στο Internet.
Παραποµπή
(Ιωάννου & Σαµψών, 2002) ή «Οι Ιωάννου & Σαµψών (2002) απέδειξαν τη σχέση… (σελ. 28).»
Άρθρο χωρίς DOI από επιστηµονικό περιοδικό
Βιβλιογραφική αναφορά
Ιωάννου, Η., & Ανδρέου, Φ. (2000). Ο υπολογιστής ως διδακτικό εργαλείο στα
µαθηµατικά. Καινοτοµίες στην Εκπαίδευση,
22(2), 33-43. Ανακτήθηκε 12 Ιουνίου
2008, από http://www.arl.com/area51/index.html
Παραποµπή
(Ιωάννου & Ανδρέου, 2000)
Άρθρο από επιστηµονικό περιοδικό σε βάση δεδοµένων µε ελεύθερη πρόσβαση
Βιβλιογραφική αναφορά
Ιωάννου, Η., & Ανδρέου, Φ. (2002). Ο υπολογιστής ως διδακτικό εργαλείο στα µαθηµατικά. Καινοτοµίες στην Εκπαίδευση, 22. Ανακτήθηκε 25 Απριλίου 2007, από
Σηµείωση: Αν δεν υπάρχει ηµεροµηνία χρησιµοποιούµε αντί αυτής τη συντοµογραφία «χ.η.». Αν δεν υπάρχουν αριθµοί σελίδας χρησιµοποιούµε τον αύξοντα αριθµό των παραγράφων.
Παραποµπή
(Ιωάννου & Ανδρέου, 2002) ή «Οι Ιωάννου & Ανδρέου (2002) πρότειναν τον ορισµό… (παρ. 3).»
Περιοδικά
Εκτυπωµένη έκδοση
Βιβλιογραφική αναφορά
Παναγιώτου, Κ. (2004, Ιούνιος 21). ∆ιδάσκοντας µε το µαθητικό υπολογιστή.
Καθηµερινά Νέα, 65, 32.
Σηµείωση: Αν πρόκειται για εβδοµαδιαία περιοδικά χρησιµοποιείται πλήρης ηµεροµηνία, ενώ για
µηνιαία ο χρόνος και ο µήνας.
Παραποµπή
(Παναγιώτου, 2004)
Ηλεκτρονική Έκδοση
Βιβλιογραφική αναφορά
Παναγιώτου, Κ. (2004,
Ιούνιος). ∆ιδάσκοντας µε το µαθητικό υπολογιστή. Καθηµερινά Νέα, 65, 32-33.
Ανακτήθηκε 12 Ιουνίου 2008,
από http://www.kathimerinanea.gt/t333/panagiotou.html
Παραποµπή
(Παναγιώτου,
2004)
Εφηµερίδα – Εκτυπωµένη έκδοση
Εφηµερίδα
Βιβλιογραφική αναφορά
Παναγιώτου, Κ. (2004, Ιούνιος 12). ∆ιδάσκοντας µε το µαθητικό υπολογιστή.
Σήµερα, σελ. ∆3.
Παραποµπή
(Παναγιώτου, 2004)
Εφηµερίδα – ηλεκτρονική έκδοση
Βιβλιογραφική αναφορά
Παναγιώτου, Κ. (2004, Ιούνιος 12). ∆ιδάσκοντας µε το µαθητικό υπολογιστή.
Σήµερα. Ανακτήθηκε 11 Ιουνίου 2008, από http:www.simera.gr
Παραποµπή
(Παναγιώτου, 2004)
Εφηµερίδα – άρθρο χωρίς συγγραφέα
Βιβλιογραφική αναφορά
∆ιδάσκοντας µε το µαθητικό υπολογιστή. (2004, Ιούνιος 12). Σήµερα, σελ. ∆3.
Παραποµπή
(«∆ιδάσκοντας µε το µαθητικό υπολογιστή», 2004)
Οπτικοακουστικά µέσα
Κινηµατογραφική ταινία
Βιβλιογραφική αναφορά
Πετρίδης, Η. (Παραγωγός).
(2002).
Οι αγώνες του Ελληνισµού [Κινηµατογραφική
ταινία]. Ελλάς: Sony Pictures.
Παραποµπή
(Πετρίδης, 2002)
Κινηµατογραφική ταινία µέσω διαδικτύου
Βιβλιογραφική αναφορά
Πετρίδης, Η. (Παραγωγός). (χ.η.). Οι αγώνες του Ελληνισµού [Κινηµατογραφική ταινία]. Ανακτήθηκε 24 Μαρτίου 2006, από http://www.cinefilstories.com/index.html Παραποµπή
(Πετρίδης, χ.η.)
Μουσική
Βιβλιογραφική αναφορά
Αλεξάνδρου, Φ., & Τσίµας, Ρ. (2005). Ταξίδι στη µουσική [Ηχογράφηση]. Αθήνα,
Ελλάς: SuperStudio Recordings.
Εναλλακτικά:
Αλεξάνδρου, Φ., & Τσίµας, Ρ. (2005). Ταξίδι στη µουσική [Ηχογράφηση]. Αθήνα: SuperStudio Recordings.
Παραποµπή
(Αλεξάνδρου & Τσίµας, 2005)
Τηλεοπτικό πρόγραµµα
Βιβλιογραφική αναφορά
Αλεξάνδρου, K. (Παραγωγός). (2005). Ταξίδι στα σχολεία της Αλάσκας [Τηλεοπτική εκποµπή]. Πάτρα, Ελλάς: Κανάλι 4.
Εναλλακτικά:
Αλεξάνδρου, K. (Παραγωγός). (2005). Ταξίδι στα σχολεία της Αλάσκας [Τηλεοπτική εκποµπή]. Πάτρα: Κανάλι 4.
Παραποµπή
(Αλεξάνδρου, 2005)
Ραδιοφωνική εκποµπή
Βιβλιογραφική αναφορά
Αλεξάνδρου, Ν. (Παραγωγός). (2005, Ιούνιος 11). Οι ήχοι της σιωπής [Μέρος 3]. Εθνική Ραδιοφωνία της Ελλάδας. Ανακτήθηκε 2 Ιουνίου 2007, από http://www.radiogreece.gr
Παραποµπή
(Αλεξάνδρου, 2005)
Κείµενο από Ιστοσελίδες – αναφορά στην πρώτη σελίδα
Βιβλιογραφική αναφορά
Εθνική Στατιστική Υπηρεσία της Ελλάδας. (2005). Στοιχεία Απογραφής 2001.
Ανακτήθηκε 11 Ιουνίου 2007, από http://www.grstats.gr Σηµείωση: Ο συγγραφέας µπορεί να είναι ένας οργανισµός. Παραποµπή
(Εθνική Στατιστική Υπηρεσία της Ελλάδας, 2005)
Τεχνική αναφορά
Βιβλιογραφική αναφορά
Παναγιώτου, Κ. (2005). ∆ιδάσκοντας µε το µαθητικό υπολογιστή (Τεχνική αναφορά 2005/2). Πάτρα, Ελλάς: Πανεπιστήµιο Πατρών, Παιδαγωγικό Τµήµα ∆ηµοτικής Εκπαίδευσης, Εργαστήριο Ηλεκτρονικών Υπολογιστών και Εκπαιδευτικής Τεχνολογίας.
Εναλλακτικά:
Παναγιώτου, Κ. (2005). ∆ιδάσκοντας µε το µαθητικό υπολογιστή (Τεχνική αναφορά 2005/2). Πάτρα: Πανεπιστήµιο Πατρών, Παιδαγωγικό Τµήµα ∆ηµοτικής Εκπαίδευσης, Εργαστήριο Ηλεκτρονικών Υπολογιστών και Εκπαιδευτικής Τεχνολογίας.
Παραποµπή
(Παναγιώτου, 2000)
Βιβλιογραφικές Αναφορές
American Psychological Association (2008). APA style. Ανακτήθηκε 12 Οκτωβρίου
2008, από http://www.apastyle.org/
Baker, S.D. & Henrichsen, L. (2002). APA Reference Style. Ανακτήθηκε 25
Οκτωβρίου 2008, από
The Michener Institute for Applied Health Sciences (2007). References According to the APA Style. Ανακτήθηκε 12 Οκτωβρίου 2008, από http://www.michener.ca/lrc/lrcapa.php
The University of Waikato (2008). APA Reference Style. Ανακτήθηκε 18 Οκτωβρίου
2008, από http://www.waikato.ac.nz/library/learning/g_apaguide.shtml
The University of Wisconsin – Madison (2006). Create an APA reference list.
Ανακτήθηκε 15 Οκτωβρίου 2008, από
